ବିରଜା ମହାପାତ୍ର ଚାଲ ଜଙ୍ଗଲ ସେଠି ଥିବେ ସିଂହ, ବାଘ, ଭାଲୁ ଓ ଗଜ କେତେ ଜାତିର ସରିସୃପ ଝିଟିପିଟି ଠୁ ଅହିରାଜ। ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ଆମକୁ ଲୁଚିବେ ସଭ୍ୟଗୁଡାକ କହି ଗାଳିଦେବେ। ମଣିଷ ଜଳାଇଥିଲା ସଭ୍ୟତାର ନିଆଁ ଜଙ୍ଗଲରେ ଜନ୍ତୁ ଡ଼ରିଲେ, ଆତଙ୍କିତ ହେଲେ, ଲଢିଲେ ଓ ହାରିଲେ। ମଞ୍ଚ ଛାଡି, ମଣିଷ ତିଆରିଲା କଂକ୍ରିଟର ଗୁମ୍ଫା, ଲଗାଇଲା କବାଟ, ଝରକା ଜଳାଇଲା ଚୁଲି, ତା ଭିତରେ ସଜାଡିଲା ଶ୍ରୁଙ୍ଗାରର ଗଦି, ଲୋକ ବଢିଲେ, ଶିକାରୀ ବଢିଲେ ଶିକାର କମିଲା ଜଙ୍ଗଲ ଛିନଛତ୍ର ହେଲା। ଗଢିଲା ବସ୍ତି, ଘର, ଗାଁ, ବଜାର, ସ୍କୁଲ ଫୁଟିଲା ସଭ୍ୟତାର ଫୁଲ। ଜଙ୍ଗଲ ସୁନ୍ଦର ଛବିଟିଏ ହେଲା ଛାତ୍ରଙ୍କ ଡ୍ରଇଂ ଖାତାରେ, ଶିଳ୍ପୀର କ୍ୟାନଭାସରେ, ଏବେ ଜଙ୍ଗଲ ଡ୍ରଇଙ୍ଗ ରୁମରୁ ବେଶ ଦୂରରେ। ଚାଲ ଗୁଗଲ ରେ ସର୍ଚ୍ଚ କରିବା ଗୋଟେ ଭଲ ଜଙ୍ଗଲ ସେଠି ଯାଇ ଚୁଲି ଜଳାଇବା ପିକନିକ କରିବା। ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ, ମୋ- ୦୯୮୧୦୯୩୫୫୨୫
